Le Dernier Cri / Ostatni krzyk mody (2005) Dusk & Dawn / Zmierzch i Świt (2009)

Zmierzch zainspirowany jest pracami Frances Benjamin Johnston, która w latach 1899-1900 fotografowała ciemnoskórych studentów Hampton Institute w Wirginii. Był to czas, gdy życie Afroamerykanów wciąż postrzegano w kontekście niedawno zrzuconych kajdanów niewolnictwa. Johnston z dużym wyczuciem estetycznym pokazała światu, że pomimo mrocznej przeszłości sfotografowani przez nią studenci mieli przed sobą jasną przyszłość. Zmierzch osadzony jest na początku dwudziestego wieku i przedstawia ciemnoskórą rodzinę z wyższej klasy średniej. Patrząc na zdjęcia, odnosimy wrażenie, że nadszedł wreszcie oświecony koniec długiej drogi do wolności – społeczny raj.

Świt przedstawia te same ujęcia, tym razem osadzone w Rosji na początku dwudziestego wieku. Wykorzystuje przy tym wyłącznie jasne kolory. Inspirację do stworzenia tej pracy Olaf znalazł podczas pobytu w pięciogwiazdkowym hotelu w Moskwie. Był świadkiem, jak biała kobieta z synem – oboje jasnowłosi i ubrani na biało – przyszli do jadalni na śniadanie. Usiedli na białych krzesłach, przy stole nakrytym białym obrusem, w otoczeniu wysokich, białych ścian. Obserwując ich, Olaf odnalazł kontrapunkt dla Zmierzchu. W ten sposób Świt stał się estetycznym odbiciem pierwszego projektu.

ERWIN OLAF
urodził się w 1959 roku w Hilversum (Holandia), mieszka w Amsterdamie (Holandia)
www.erwinolaf.com

Erwin Olaf zręcznie łączy fotografię reportażową i studyjną. Świat sztuki poznał go w 1988 r., kiedy za cykl Chessmen (Szachiści) otrzymał pierwszą nagrodę w ogólnoeuropejskim konkursie dla młodych fotografów Young European Photographer, po którym jego prace wystawiono w Ludwig Museum w Kolonii (Niemcy). Olaf zgłębia w swej twórczości problematykę związaną z płcią i zmysłowością, w jego pracach pojawia się także humor, rozpacz i łaska.W 1991 r. zaczął tworzyć prace filmowe, które od tamtego czasu stanowią dla niego ważny środek ekspresji artystycznej.

Najnowsze monografie artysty to Erwin Olaf, Aperture Foundation, Nowy Jork, (2008) oraz Vite Private, Contrasto, Milan (2010). Za międzynarodowe kampanie dla firm Diesel Jeans oraz Heineken Olaf otrzymał Złotego Lwa na Festiwalu Reklamy w Cannes, jest także laureatem licznych innych międzynarodowych nagród w dziedzinie reklamy i mediów, np. tytułu Fotograf Roku w konkursie International Colour Awards 2006, a także tytuł Artysta Roku Holandii 2007 magazynu Kunstbeeld. Niedawno za cały swój dorobek został nagrodzony nagrodą Lucie Award.