Adrien Selbert,
The Real Edges (Prawdziwe krawędzie)
Czy kraj może stracić świadomość?
W latach 1992-1995 w Bośni zginęło ponad sto tysięcy osób, a ponad 2,2 miliona zostało wysiedlonych. Wojna była prowadzona przez siły bośniackich Serbów po rozpadzie Jugosławii i jest powszechnie postrzegana jako wydarzenie, w odniesieniu do którego powstał termin „czystki etniczne”. Trzydzieści lat później obywatele Bośni wciąż zmagają się z następstwami wojny, co prowadzi, szczególnie w świetle niedawnej inwazji Rosji na Ukrainę, do pytania, kiedy wojna naprawdę ma swój koniec?
Projekt Selberta przedstawia kraj, który boryka się z następstwami tego traumatycznego konfliktu. W ciągu czterech lat autor wracał do Bośni ponad trzydzieści razy, podróżując po całym kraju, fotografując mieszkańców i krajobrazy. „Idea tego czasu pomiędzy, który nazywamy powojennym, zawsze mnie fascynowała” – stwierdza Selbert. „W Bośni nie ma już wojny, ale nie ma jeszcze pokoju. Jest to czas składający się z myślnika pomiędzy tymi dwoma słowami”.
Fragment tekstu autorstwa Cassidy Paul. Pełen tekst.
-
-
Adrien Selbert, The Real Edges (Prawdziwe krawędzie)
-
-
Adrien Selbert, The Real Edges (Prawdziwe krawędzie)
______________________________
Camila de Maffei
The Great Father (Wielki ojciec)
W latach 1945-1991 Albania była największym więzieniem w Europie. Podczas reżimu Envera Hodży – jednego z najbardziej zaciekłych we współczesnej historii Europy – swobodne myślenie i publiczne wyrażanie własnych opinii było nieodpowiedzialne i niebezpieczne. Mogło skończyć się źle nawet dla tych, którzy tylko słuchali. Codzienne życie toczyło się zgodnie z zasadami narzuconymi przez kompleksowy i skuteczny system nadzoru, który wkraczał w każdy aspekt życia publicznego i prywatnego.
Upadek reżimu 20 lutego 1991 roku skonfrontował Albańczyków z wolnością, za którą tęsknili od dziesięcioleci, ale także z przyszłością pełną sprzeczności: migracją, kapitalizmem i konsumpcjonizmem.
Włoska fotografka wraz z dziennikarzem Christianem Elią – pozwalają nam zanurzyć się w dzisiejszej Albanii, po to, aby zbadać implikacje i konsekwencje powstania i upadku reżimu oraz zastanowić się nad relacjami między jednostkami a władzą na całym świecie.
-
-
Camila de Maffei, The Great Father (Wielki ojciec)
-
-
Camila de Maffei, The Great Father (Wielki ojciec)
______________________________
Lavinia Parlamenti i Manfredi Pantanella
An Atlas of Countries That “Don’t Exist” (Atlas krajów, które „nie istnieją”)
Dzisiejszy świat kryje w sobie wiele terytoriów, które ogłosiły niepodległość, ale z różnych powodów nie zostały uznane przez międzynarodową społeczność.
Lavinia Parlamenti i Manfredi Pantanella w latach 2017-2022 fotografowali pięć z tych miejsc: Naddniestrzańską Republikę Mołdawską, Republikę Katalonii, Republikę Artsakh, Turecką Republikę Cypru Północnego i Saharyjską Arabską Republikę Demokratyczną. Artyści wspólnie badają cechy, które określają tożsamość mieszkańców tych terytoriów. W Atlasie krajów, które nie istnieją połączyli je w jeden Nowhereland (Nigdziebądź), aby podkreślić stan niewidzialności, który łączy te terytoria i ich mieszkańców oraz wywołać refleksję nad tym, co to znaczy istnieć.
-
-
Lavinia Parlamenti i Manfredi Pantanella, An Atlas of Countries That “Don’t Exist” (Atlas krajów, które „nie istnieją”)
-
-
Lavinia Parlamenti i Manfredi Pantanella, An Atlas of Countries That “Don’t Exist” (Atlas krajów, które „nie istnieją”)
______________________________
Marcel Top
Reversed Surveillance (Odwrócony nadzór)
W styczniu 2023 r. francuski rząd przyjął ustawę zezwalającą na stosowanie algorytmicznego nadzoru wideo (AVS) jako legalnego środka kontroli tłumu w przypadku każdego zgromadzenia liczącego ponad 300 osób. Technologia ta jest wyszkolona do wykrywania, analizowania i dekodowania ludzkich wzorców zachowań związanych z emocjami. Sztuczna inteligencja decyduje, kto jest podejrzany, a kto nie.
Obecnie nie ma żadnych informacji na temat wykorzystywania danych zebranych przez system rozpoznawania emocji w decyzjach dotyczących protestujących. Jednak technologia ta jest szeroko stosowana przez firmy do monitorowania swoich pracowników…
Artysta wykorzystuje wyniki swojej pracy z oprogramowaniem VCA ( analizy zawartości obrazu) i transmisjami na żywo z protestu, aby zadać pytanie, co może się stać, gdy technologia otrzyma zadanie rozszyfrowania ludzkiej natury i zostanie wykorzystana do podejmowania decyzji opartych na prawdopodobieństwie, a nie na wydarzeniach.
-
-
Marcel Top, Reversed Surveillance (Odwrócony nadzór)
-
-
Marcel Top, Reversed Surveillance (Odwrócony nadzór)
______________________________
Peter Pflügler
Now Is Not the Right Time (To nie jest właściwy czas)
Peter Pflügler zabiera nas w intymną podróż przez labirynt rodzinnej tajemnicy. Próba samobójcza jego ojca była ukrywana przed nim przez dwadzieścia lat. A jednak zawsze w jakiś sposób wiedział.
W procesie terapeutycznym prowadzonym wspólnie z rodziną starannie badał ślady tej cichej, mrocznej historii. Efektem są obrazy, które istnieją na granicy komfortu i irytacji, między miłością a bólem. „Now Is Not the Right Time” opowiada o niemożności utrzymywania tajemnicy, o tym, co dzielimy, gdy się ukrywamy i o międzypokoleniowej traumie.
-
-
Peter Pflügler, Now Is Not the Right Time (To nie jest właściwy czas)
-
-
Peter Pflügler, Now Is Not the Right Time (To nie jest właściwy czas)
______________________________
Tomasz Kawecki
In Praise of Shadows (Pochwała cienia)
Obecnie na Ziemi nie ma miejsc, które nie zostałyby odwiedzone przez ludzkość. W rezultacie duchy starożytnych mitów musiały dostosować się do współczesnego świata. Schronienia przed wpływem człowieka szukają w ciemności: w norach, jaskiniach i mrocznych zakamarkach opuszczonych budynków.
Tomasz Kawecki (Fotofestiwal Futures Talents od 2022 r.) tropił cienie w kulturze Nowej Rudy i jej podziemnym świecie. Cień miał symbolizować świat przyrody i odpowiadające mu wierzenia. Jednak podczas procesu – prowadzonego głównie w nocy i w ciemnościach – artysta zagłębiał się w podświadomość, przestrzeń, do której miał dostęp, tworząc świat dryfu między sferą snów a świadomością na jawie.
Wystawa w partnerstwie z Miesiącem Fotografii w Krakowie.
-
-
Tomasz Kawecki, In Praise of Shadows (Pochwała cienia)
-
-
Tomasz Kawecki, In Praise of Shadows (Pochwała cienia)
_______________________________________________________________________________________________
Art_Inkubator, Tymienieckiego 3
Art_Inkubator znajduje się w dawnej fabryce Karola Scheiblera II, czyli syna największego fabrykanta w Łodzi.
W rodzinie Scheiblerów każdy pierwszy syn miał nadawane imię Karol. Właścicielem Art_Inkubatora był zatem Karol Scheibler II, syn największego fabrykanta w Łodzi, Karola pierwszego.
Fabryka jest częścią Księżego Młyna, czyli „miasta w mieście”, „polskiego Manchesteru”. Scheibler senior wybudował tu największy zakład włókienniczy w tej części Europy, famuły (po łódzku domy robotników), pałace, szpitale, szkoły, parki. Dzieło rozwijał potem Karol Scheibler II, który postawił fabryki właśnie przy Tymienieckiego i Milionowej. Budynki, w których obecnie mieszczą się wystawy i biura Fotofestiwalu spełniały funkcję magazynów tkanin gotowych i niegotowych, szwalnię i magazyny dawnej wykończalni.W fabryce zachowały się oryginalne tory o rozstawie rosyjskim. Znajdziesz je niedaleko przejścia do Fuzji.
