Film: etiudy studentek i studentów Szkoły Filmowej w Łodzi, temat: WSPÓLNOTA + discussion
W ten wieczór chcemy wskrzesić formułę spotkań dyskusyjnych klubów filmowych i otwartej, nieskrępowanej rozmowy widowni. Będzie o czym dyskutować, bo „Ostatni rycerze prawej strony” to film odważny i ważny. Opowiada on historię łódzkiej brygady ONR z perspektywy jej członków. Mowa nienawiści, radykalne zachowania i poglądy mieszają się z wyważonymi portretami i wzruszającymi historiami osób tworzących to ugrupowanie. Jeśli chcemy szukać wspólnego języka między coraz bardziej skonfliktowanymi w polskim społeczeństwie stronami, to ten film jest seansem obowiązkowym dla każdego z nas. Drugi zaprezentowany film to „Oddech” Darii Kasperek, który świetnie koresponduje z fotofestiwalowym pokazem „Bloków” i panelem dyskusyjnym o jednoczącej (lub dzielącej) roli architektury w tworzeniu wspólnot (23.06 o 18:00). Sceny i urywki rozmów uchwycone pod tymczasową tężnią solankową przypomną nam, że czasem większą niż niejedna ideologia rolę w budowaniu więzi potrafi odegrać prosta przyjemność i blokowa ławeczka.
OSTATNI RYCERZE PRAWEJ STRONY, reż. Michał Edelman, 2020, 67’
Film opowiada o łódzkiej brygadzie Obozu Narodowo-Radykalnego z perspektywy jej członków. To stosunkowo niewielka grupa ludzi, która na przestrzeni lat zaczęła stanowić zwartą paczkę znajomych. Wspólnie spędzają czas wybierając się na kolejne protesty, uroczystości upamiętniające ważne historyczne wydarzenia i organizując lokalne akcje charytatywne. Obserwujemy życie codzienne w organizacji z jej wnętrza, od szkoleń taktycznych, po wyjście na pizzę po blokadzie marszu LGBT. Każdy rozdział filmu opowiada osobistą historię jednego z członków organizacji. Od „kandydata” po samego kierownika głównego ONR.
ODDECH, reż. Daria Kasperek, 2019, 25’
Na jednym z łódzkich osiedli między betonowymi blokami zamieszkiwanymi przez prawie 71 tysięcy ludzi zbudowano małą tężnię solankową. Wokół tej niewielkiej drewnianej struktury mogą odbyć się niezwykłe w swej codzienności spotkania. Rozmowy między ludźmi wypełnia smak słońca, soli i betonu. I oddech.