1. “Wanda Gościmińska. Włókniarka”, reż. Wojciech Wiszniewski, 1975, 21’

Inscenizowany film dokumentalny Wojciecha Wiszniewskiego, jedno z najlepszych dzieł tego utalentowanego, przedwcześnie zmarłego reżysera, którego najważniejsze filmy powstały w Wytwórni Filmów Oświatowych. Oryginalny formalnie, kreacyjny dokument zrealizowany został na kanwie historii Wandy Gościmińskiej, łódzkiej włókniarki, słynnej przodowniczki pracy, symbolu i produktu epoki socjalistycznej propagandy sukcesu. Odwołując się do tej postaci, socrealistycznego posągu z lat 50, Wiszniewski demaskuje fałsz i zakłamanie tamtych czasów oraz mechanizmy, w których człowiek przestaje już być osobą, a staje się narzędziem ideologicznej manipulacji. Autorem zdjęć do tego intrygującego filmu jest zdobywca Oscara Zbigniew Rybczyński. Film został zrekonstruowany cyfrowo.

1. “Elementarz”, reż. Wojciech Wiszniewski, 1971, 9’

Inscenizowana filmowa przypowieść, w symbolicznych obrazach przedstawia bolesną diagnozę poczucia tożsamości Polaków w latach 70-tych XX wieku. Zadawane w filmie pytania z “Katechizmu polskiego dziecka” Bełzy brzmią wstrząsająco w sytuacjach wykreowanych przez Wiszniewskiego, a dzieci, które na nie odpowiadają̨, pozostawiają finalne, najważniejsze z nich, bez odpowiedzi. “Elementarz” był największym tryumfatorem Krakowskiego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w roku 1981 – przyznano mu 4 nagrody, w tym Grand Prix OFKK i nagrodę FIPRESCI w kategorii filmu fabularyzowanego na MFFK. Film został zrekonstruowany cyfrowo. 

1. “Szajbus. Film o Wojtku Wiszniewskim”, reż. Andrzej Mellin, 1985, 28’

Film poświęcony pamięci zmarłego reżysera Wojciecha Wiszniewskiego. W swym autorskim filmie Andrzej Mellin – przyjaciel i współpracownik Wiszniewskiego – bardzo wszechstronnie pokazał postać reżysera. Poznajemy człowieka dużego formatu, jego nowatorstwo i oryginalność estetyki, niezłomność w walce o ideały i prawo do twórczej wypowiedzi, do wyrażania własnego “credo”. Poprzez ludzi, z którymi pracował, przyjaciół i rodzinę poznajemy świat, jaki go otaczał. Poprzez najwybitniejsze dzieło jakie pozostawił – film “Elementarz” – poznajemy ideowo-estetyczny kanon. Film został zrekonstruowany cyfrowo