Węgorze, wyczuwając pole magnetyczne, docierają na tarło aż do Morza Sargassowego. Dorosłe osobniki płyną wzdłuż rzek w kierunku wód oceanu, aby tam, zginąć i w ten sposób, zdaniem naukowców, dopełnić swego „życiowego przeznaczenia”. Następnie młode larwy węgorzy przebywają tysiące kilometrów drogi powrotnej do wód rzecznych. A dorosłe osobniki, po odbyciu swej ostatniej samotnej podróży, docierają na miejsce wczesną, pełną bądź późną wiosną w zależności od narzuconego tempa. Tymczasem młode węgorze cieszą się nie tylko własnym towarzystwem w trakcie ich pierwszej wędrówki, ale również perspektywą wspólnego życia w rzece. Te nieokiełznane zwierzęta wodne, których ogona i głowy nie sposób czasem od siebie odróżnić, jawią się ludzkiemu oku jako stworzenia bez końca i początku – w ten sposób symbolizują proces, który przejawia się zarówno w fotografiach jak i w organicznych formach ceramicznych, składających się na projekt „Eel Soup”. Medium fotografii pozwala bowiem uchwycić, ulegające ciągłemu przeistoczeniu, meandry intymności, które wymykają się spod kontroli, zatrzymać w obiektywie subtelne, wzajemnie oddziałujące na siebie siły. Natomiast plastyczny materiał gliny, służy odtworzeniu ludzkiej formy w wymiarze abstrakcyjnym i użyty został w celu uchwycenia zarówno efemerycznych, jak i namacalnych elementów przestrzeni zinterpretowanej wcześniej w fotografiach. Swoista lepkość węgorzy stanowi inspirację dla stworzenia tego projektu, podejmującego w istocie temat koegzystencji, uważnej obserwacji i, co być może najistotniejsze, nierozerwalnych więzi.
Federico Clavarino – (1984) urodzony w Turynie absolwent kursu kreatywnego pisania w Scuola Holden prowadzonej przez Alessandro Baricco. W wieku 22 lat przeniósł się z rodzinnego miasta do Madrytu, aby studiować fotografię w tamtejszej BlankPaper School. Jego pierwsza publikacja „Ukraina Passport” otrzymała wyróżnienie na festiwalu PhotoEspaña (2011). Jego kolejna publikacja „Italia o Italia” ukazała się nakładem wydawnictwa Akina Books w 2014 roku. Projekt i towarzysząca mu książka „The Castle” (Dalpine, kwiecień 2016) były prezentowane na licznych europejskich festiwalach fotografii (PhotoEspaña 2016, Les Rencontres d’Arles 2017) oraz wystawach (Galeria Viasaterna w Mediolanie, Temple w Paryżu). Jego ostatni projekt „Hereafter” zdobył grant La Caixa Foundation Fotopres Grant 2014. Federico Clavarino prowadzi obecnie wykłady gościnne i warsztaty w międzynarodowych instytucjach.
Tami Izko – urodzona w Boliwii, artystka hiszpańskiego pochodzenia. Dotychczas mieszkała w Ekwadorze, Argentynie, Hiszpanii a obecnie w Portugalii. Kilkuletnią karierę dziennikarską porzuciła na rzecz pisarstwa i rzeźby. Pracuje nad eksperymentalną powieścią „On Light and Small Things”. Ukończyła dziennikarstwo na Universidad Complutense de Madrid, studia licencjackie z filmoznawstwa na Universidad de Palermo oraz komunikację społeczną w ramach Art Appreciation Courses na UCA Buenos Aires.