Szymon Rogiński i Andrzej Strumiłło – Nie śnię. Nie czuję samotności. Nie mam nadziei. I nie boję się śmierci

„O duchowości w sztuce” autorstwa Wasilija Kandinskiego, to słynny manifest z początków ubiegłego wieku, w którym artysta przeciwstawia się materializmowi epoki mechanicznej reprodukcji.  Szymon Rogiński, ponad sto lat później, zadaje wprost pytanie sztucznej inteligencji o to, czy ta posiada duszę. 

Zabiera nas także na wyprawę do Tajgi, gdzie za pomocą wygenerowanych przy pomocy AI obrazów zestawionych z fotograficznym dokumentem Andrzeja Strumiłły dotykamy „niesamowitego” – szamańskiej duchowości i dzikiej natury.

Monika Kostera podsumowuje jego wizualną wyprawę w sferę algorytmów tak: „Ta wystawa pozwala wyłonić się czemuś nowemu z istniejących kodów i tworów wygenerowanych. Używa produktów sztucznej inteligencji do zaproszenia wyobraźni w przestrzenie produkcji.”

Tekst: Michał Woliński