PROGRAM OTWARTY 2025 – Akshay Mahajan, Carlos Idun-Tawiah, Claudia Fuggetti, Emilia Martin, Hannes Jung i Massimiliano Corteselli

Akshay Mahajan,
People of Clay (Ludzie gliny)

Rajbanshis – tak zwani Ludzie Gliny – zamieszkują Assam i Bengal, terytoria pogranicza Indii i Bangladeszu. Region ten stał się – dzięki małżeństwu – częścią nowego dziedzictwa Akshaya Mahajana. Fotograf zaczął poznawać je w chwilach spokojnej codzienności, gdy żona śpiewała w języku, którego nie rozumiał, ludowe pieśni zapomnianych ludzi.

Używając tych lokalnych melodii jako przewodnika, artysta postanowił stworzyć nową, osobistą psychogeografię tożsamości zbudowanej wokół miłości i własnych wyborów, a nie pokrewieństwa krwi. Podróżował, studiował dokumenty kolonialne i etnograficzne, a następnie zmontował poetycki kolaż materiałów archiwalnych, fotografii i tekstów piosenek – obraz tego, co można zobaczyć po drugiej stronie króliczej nory, jeśli tylko znajdziesz w swoim sercu część z gliny.

» Więcej informacji o Akshay «

Carlos Idun-Tawiah
Hero, Father, Friend (Bohater, Ojciec, Przyjaciel)

Carlos Idun-Tawiah ożywia świat swojego dzieciństwa i wspomnienia ojca – te, które są mu najbliższe, jak i te, o których marzył, a nigdy nie miał okazji doświadczyć. Czyni to z filmową wyobraźnią i wizualną śmiałością, która stała się jego znakiem rozpoznawczym i zapewniła mu światowe uznanie jako twórcy świadomie rozwijającego ghańskie dziedzictwo wizualne.

Bohater, ojciec, przyjaciel jest głosem w refleksji nad istotną i często błędnie przedstawianą rolą ojców w życiu swoich synów. Gdyby to był film, byłaby to piękne coming-of-age story.

» Więcej informacji o Carlos «

Claudia Fuggetti
Metamorphosis (Metamorfozy)

Metamorfozy powstały podczas rezydencji artystycznej w pobliżu rodzinnego miasta artystki. Natura regenerowała się tam właśnie po poważnych pożarach, a Claudia miała okazję obserwować ten proces. 

Artystka stworzyła nową, zaczarowaną rzeczywistość pełną żywych, wręcz psychodelicznych kolorów. To język, którym wyraża głęboką troskę o obecne przemiany w świecie przyrody. 

Dla Fuggetti fotografia jest środkiem łączącym sferę wirtualną i naturalną: elementy cyfrowe mają działać jak alarm ostrzegający przed szkodliwymi zachowaniami człowieka i jako środek wzbogacający nasze uznanie dla natury, a nie odciągając nas od tego. Projekt jest zaproszeniem do kontemplacji i refleksji nad możliwością ustanowienia nowego i zdrowszego połączenia z ziemią.

» Więcej informacji o Claudia «

Emilia Martin
I saw a tree bearing stones in the place of apples and pears (Widziałam drzewo, które obrodziło kamieniami zamiast jabłek i gruszek)

W niektórych wierzeniach meteoryty zesłał na Ziemię szatan, w innych – to lekarstwo od bogów, zbierane z ziemi, proszkowane i konsumowane przez wyznawców. Zdarzało się, że kosmiczne skały grały centralną rolę w społecznościach, stawały się miejscami kultu i zadumy. Nauka zachodnia odnotowała ich istnienie dopiero pod koniec XVIII wieku. To, czego naukowcy przez lata nie widzieli, przez tysiąclecia funkcjonowało w przekazywanych z pokolenia na pokolenie historiach, które opowiadały świat na swój własny, rewolucyjny sposób. 

Widziałam drzewo, które obrodziło kamieniami zamiast jabłek i gruszek to fantazja, w której skała – symbol niemowy i niemożności wyrażenia siebie – uzyskuje głos i odzyskuje swoją tożsamość. To punkt wyjścia do zbadania, kto ma prawo do mówienia prawdy, a kto – snucia bajek.

» Więcej informacji o Emilia «

Hannes Jung
Men Don’t Cry (Mężczyźni nie płaczą)

Podczas wojny w Bośni i Hercegowinie w latach 90. więźniowie różnych narodowości byli torturowani na tle seksualnym, gwałceni przez żołnierzy i strażników oraz zmuszani do wzajemnej przemocy o charakterze seksualnym. Celem było ich upokorzenie i złamanie emocjonalne, a w konsekwencji napiętnowanie na całe życie ich samych i ich rodzin. 

Te okrucieństwa mogły nie zostawić świadectw materialnych w historii, ale trauma pozostała w ludziach. Mężczyźni nie płaczą to próba konfrontacji z pominiętą częścią europejskiej historii i działanie na rzecz zwiększenia świadomości społecznej o krzywdzie tego pokolenia.

» Więcej informacji o Hannes «

Massimiliano Corteselli
Contrapasso

Pożary, które coraz częściej nawiedzają basen Morza Śródziemnego, to nierzadko efekty spekulacji nieruchomościami, działalności rolnictwa, osobistych porachunków lub wynik działania skorumpowanych polityków. Ponieważ trudno namierzyć sprawców, ludzie rozpowszechniają plotki i snują opowieści. W domysłach przewijają się motywy biblijne i archetypy, a te dały klucz artyście do odczytania historii. 

Massimiliano Corteselli dostrzegł w wydarzeniach basenu Morza Śródziemnego obraz podobny do Piekła Dantego. W nim ludzie karani byli za swoje grzechy w sposób przypominający grzech albo kontrastujący z nim, w procesie znanym jako „contrapasso”. Jego projekt to fotograficzny esej o cyklicznej przyczynowości ludzkich działań.

» Więcej informacji o Massimiliano «

_________________________________________________________________________________________

Czy wiedziałeś o tym?

Art_Inkubator znajduje się w dawnej fabryce Karola Scheiblera II, czyli syna największego fabrykanta w Łodzi.

W rodzinie Scheiblerów każdy pierwszy syn miał nadawane imię Karol. Właścicielem Art_Inkubatora był zatem Karol Scheibler II, syn największego fabrykanta w Łodzi, Karola pierwszego.

Fabryka jest częścią Księżego Młyna, czyli „miasta w mieście”, „polskiego Manchesteru”. Scheibler senior wybudował tu największy zakład włókienniczy w tej części Europy, famuły (po łódzku domy robotników), pałace, szpitale, szkoły, parki. Dzieło rozwijał potem Karol Scheibler II, który postawił fabryki właśnie przy Tymienieckiego i Milionowej. Budynki, w których obecnie mieszczą się wystawy i biura Fotofestiwalu spełniały funkcję magazynów tkanin gotowych i niegotowych, szwalnię i magazyny dawnej wykończalni.W fabryce zachowały się oryginalne tory o rozstawie rosyjskim. Znajdziesz je niedaleko przejścia do Fuzji.

Przestrzenie te są dobrze zachowane i zostały niedawno odnowione, a w tym roku są miejscem Fotofestiwy.