Wystawa w Kamienicy Hilarego Majewskiego jest pierwszą w Polsce ekspozycją prac jednej z najwybitniejszych fotografek XX-wieku Dorothy Bohm oraz opowieścią życiu wywodzącej się z Łodzi rodziny Louisa Bohma, przedsiębiorcy i męża artystki.

Dorothy Bohm była nie tylko jedną z pierwszych kobiet posługujących się fotografią jako medium sztuki, ale również jako współzałożycielka londyńskiej The Photographers’ Gallery pełniła fundamentalną rolę w rozwoju ważnych dla medium instytucji. Kolorowe i czarno-białe zdjęcia Bohm należą do nurtu humanistycznego reprezentowanego przez Henri Cartier-Bressona, czy Andre Kertesza. Koncentracja na codzienności, uważna obserwacja otaczającego świata i umieszczenie w centrum kompozycji człowieka nadają twórczości Bohm uniwersalny i ponadczasowy wymiar. Zdjęcia Dorothy Bohm stanowią główną narrację wystawy, którą uzupełniają materiały archiwalne, filmy, obiekty, listy związane z Louisem Bohmem i jego łódzką historią.

Odnalezione po śmierci Dorothy Bohm w 2023 roku rodzinne skarby, które przetrwały wojnę i Zagładę eksponowane są w wyborze przygotowanym we współpracy z córką artystki Moniką Bohm-Duchen.

/ Wystawa pod honorowym patronatem Konsula Litwy w Łodzi przygotowana we współpracy z Kaunas Photo Gallery oraz Dorothy Bohm Estate.

/ Kurator: Adam Mazur

/ Współpraca kuratorska: Monica Bohm–Duchen

/ Specjalne podziękowania: Gintaras Česonis, Caren Garfen

/ Producentka: Magda Milewska

/ Asystent producentki: Serhji Sokurenko

/ Komunikacja: Kinga Stec, Maja Wójcik

Kamienica Hilarego Majewskiego, Włókiennicza 11

Włókiennicza była ulicą elit, a potem symbolem zapaści Łodzi.

Budynek goszczący teraz wystawy powstał w latach 1883 – 1886, a zaprojektował go Hilary Majewski, główny architekt Łodzi w czasach największego rozwoju miasta. Inne jego realizacje to m.in. Manufaktura, czyli imperium Izraela Poznańskiego wraz z pierwszym projektem pałacu, pałac Juliusza Heinzla przy Piotrkowskiej 104, Dom Towarzystwa Kredytowego przy Pomorskiej 21, Piotrkowską 77 i wiele, wiele innych.

Kamienica przy Włókienniczej pełniła funkcję mieszkalno-biurową samego architekta. W czasach Majewskiego ulica nazywała się Kamienna, została ona wytyczona ok. 1880 roku i była wyłożona kamieniami polnymi. Wtedy była to piękna ulica, z bogato zdobionymi kamienicami, główny architekt miasta nie zbudowałby przecież swojego domu byle gdzie. Była to bardzo żydowska część miasta, znajdowało się tutaj siedem synagog.

W drugiej połowie XX wieku nieremontowane kamienice straciły swój blask. Włókiennicza stała się tzw. “włókienką”, ulicą, którą nie wszyscy mieli odwagę przechodzić. Nie zjawiała się tam też często Policja, w myśl panującej wśród lokatorów zasady, że swoje sprawy włókienka załatwia sama. Zniszczone fasady świetnie nadawały się do produkcji filmowych pokazujących wojenne zniszczenia i niezmieniony nowoczesnością miejski krajobraz. W 2022 roku zakończył się proces rewitalizacji Włókienniczej.