Irmina Walczak

OAZA: NA NASZYM KWARANTANNOWYM PODWÓRKU

„Oaza: Na naszym kwarantannowym podwórku” to cykl powstały w ciągu 95 dni, podczas których moja rodzina była zamknięta na hiszpańskiej wsi, gdzie zaskoczył nas pierwszy lockdown pandemii spowodowanej Covid-19. Staram się pokazać doświadczenie kwarantanny z dala od dużego miasta, gdzie kontakt z naturą wprawdzie koi, ale jednocześnie wyraźnie odczuwalny jest brak innych ludzi – owa dotkliwa nieobecność, zarówno wizualna, jak i dźwiękowa, wzmacnia uczucie napięcia. Jest to szczególnie dotkliwe dla dzieci, dla których to ogrodzenie staje się oknem na świat. Kontakt z naturą staje się bardziej intensywny, jej obserwacja wypełnia cichy czas zabawy i wypoczynku. Jednocześnie oderwanie od rzeczywistości i jej naturalnego rytmu sprawia, że wyobraźnia kwitnie. Wraz z zachodem słońca budzi się niepokój i lęk przed śmiercią. Wszyscy uczymy się, w jaki sposób okiełznać nocne zmory i od samego rana podziwiać nasz tymczasowy wiejski ogródek.

Irmina Walczak ukończyła Iberystykę na Uniwersytecie Warszawskim i uzyskała tytuł doktora nauk społecznych na Uniwersytecie w Brasilii. Przez lata prowadziła badania w zakresie oceny polityki kulturowej, wykorzystując podejście etnograficzne i antropologiczne. W 2011 roku zajęła się fotografią i zaczęła zgłębiać aspekty relacji rodzinnych, intymności i życia codziennego. Często pracuje z Sávio Freire, swoim partnerem życiowym. Interesuje ich temat pozycji dziecka we współczesnym społeczeństwie, w kontekście materialnej obecności i fizyczności. Wspólnie opracowali zbiór prac o dzieciństwie wolnym od technologii, w otoczeniu natury, który został opublikowany w Brazylii w 2016 roku pod tytułem „Retratos pra Yayá”. Jednocześnie Irmina tworzy obrazy, na których przedstawia siebie w roli matki, zastanawiając się, jak macierzyństwo jest wpisane w kobiece ciało i jak kształtuje tożsamość kobiety. Jest finalistką Meitar Award for Excellence in Photography (Izrael, 2020) i LensCulture Portrait Award (USA, 2016) oraz zdobywczynią Head On Portrait Prize (Australia, 2018) i Revela-t (Hiszpania 2021).