Noémie Goudal, Stacje Zorzy Południowej

Southern Light Stations (Stacje Zorzy Południowej)

Noémie Goudal

2015 – 2016

Southern Light Stations to kolejny projekt, w którym Noémie Goudal w naturalnych krajobrazach fotografuje konstrukcje i instalacje, zadając pytanie o ideę pejzażu i jego różne perspektywy. Obiekty, wykonane m.in. z papieru, luster lub drewna, nawiązują do poprzednich projektów artystki: Haven Her Body Was (2012) oraz Les Observatoires (2014). Fotografie z cyklu Southern Light Stations balansują pomiędzy rzeczywistością a fikcją. Jednocześnie odnoszą się do mechaniki sfery niebieskiej, takiej jak była postrzegana przed wynalezieniem teleskopu (Galileusz, 1609), czyli jako uniwersalnej przestrzeni łączącej różne obserwacje, interpretacje i projekcje mitologiczne.

Niezmierzona przestrzeń niebiańska była bardzo długo uznawana jednocześnie za sacrum i zwierciadło ziemskich błędów. Wokół tej niezbadanej, ale też widzialnej sfery powstało wiele mitów, domysłów i bohaterów. Cykl Southern Light Stations inspirowany jest niebiańskimi historiami, które wzbogacały literaturę od starożytności do średniowiecza: kryształowe słońce oświetlone przez ogromną pochodnię, pojawianie się kuli ognia na niebie, Ziemia wspierająca się na wodzie i niebo jako sklepienie oraz granica okalająca ją ze wszystkich stron. Goudal skupia się właśnie na tych miejscach, które jak heterotopie, pojawiają są w konkretnych punktach geograficznych, ale też w ludzkiej wyobraźni.

Aż do średniowiecza niebo było postrzegane w cywilizacji zachodniej jako wszechświat  zamknięty i nieruchomy, jako sfera skończona o wyrazistych granicach. W swych pracach artystka powraca do wszechobecnego motywu koła wykorzystywanego w licznych rycinach oraz szkicach naukowych. Przedstawia gwiazdy, planety, ciała niebieskie i ich trajektorie – symbol ładu i doskonałości, który nie ma ani początku ani końca, a dodatkowo reprezentuje wiecznie trwający ruch. Posługując się grą perspektyw, Goudal analizuje płaskie i przestrzenne wymiary sfer i okręgów, ale także pyta o pozycję człowieka wobec bezmiaru i niepojętości tego pejzażu.

W serii Southern Light Stations, Noémie Goudal bada niebo i ciała niebieskie, jako odtwarzającą się przestrzeń, w której wyobraźnia ludzka rozciąga się w nieskończoność. Zadając pytania o  ideę sfery niebiańskiej, kontemplowanej i poszukiwanej od zawsze przez człowieka, ukazuje również nieśmiałość oraz niepewną pozycję fizyczną i duchową człowieka.

Noémie Goudal ukończyła Royal College of Art w 2010 roku ze stopniem magistra fotografii. Od tamtej pory jej indywidualne wystawy można było oglądać w najważniejszych instytucjach, m.in.: New Art Gallery Walsall (2014), FOAM Museum, Amsterdam (2015), Photographers’ Gallery, Londyn (2015) a ostatnio w Le Bal, Paryż (2016). Prace Noemi były również pokazywane w ramach wystaw zbiorowych, w tym Out of Focus w londyńskiej Saatchi Gallery, Vita Vitale w pawilonie Azerbejdżanu w ramach Biennale w Wenecji (2015) oraz Constructs-Constructions w Kiran Nadar Museum, Delhi, Indie. Otrzymała liczne nagrody, w tym: Royal College of Art Sustain Award (2010) oraz HSBC Prix pour la Photographie’ (2013). Jej prace znajdują się w publicznych oraz prywatnych kolekcjach na całym świecie. Noemi mieszka obecnie w Paryżu i Londynie. Jest reprezentowana przez galerie Edel Assanti (Londyn) i Les filles du calvaire (Paryż).