Eva Brunner-Szabo (Austria)
Bandaże I, III, VII
Przedmiotem mojej pracy jest analiza przestrzeni wspomnieniowych. Nie są to wyłącznie przestrzenie w ich topograficznym znaczeniu, czyli miejsca publiczne, wnętrza, obrazy ze wspomnień, ale również te, które rodzą się później. W moich pracach przewija się zarówno przestrzeń fizyczna jak i psychologiczna. Także moje ciało jest przestrzenią wspomnieniową, na której mogę pracować. Jeśli doświadczymy rzeczywistości odpowiednio mocno, możemy ją ponownie przeżyć zarówno zmysłowo jak i psychicznie. Zmiana odczuć psychicznych na fizyczne – ciało, ból i oswobodzenie – przeniesiona jest z rzeczywistości na zdjęcie.
Eva Brunner-Szabo
W cyklu “Bandaże” artystka używa swego nagiego ciała i bada psychiczne obszary bolesnych wspomnień. Motyw eksploatacji własnego ciała zawsze odgrywał istotną rolę w sztuce austriackiej, choćby u akcjonistów wiedeńskich, takich jak Günther Brus czy Rudolf Schwarzkogler. Poprzez prezentację siebie jako jednocześnie medium i obiekt tego, co niedotykalne, Brunner-Szabo prowadzi ich tradycję o krok dalej – jest to dowód na to, że ciało ciągle ważne w sztuce, nawet w dobie rzeczywistości wirtualnej.
Martin Breindl - curator of FLUSS - Society for the Promotion of Photo- and Media Art
Wolkersdorf, Austria
